Ötesinde Gözüm Yok
Kaderin çýkmaz sokaðýnda, bir çýkýþ bulamadým.
Mutluluðun sofrasýnda, bir kaþýk alamadým.
Acýmdan öldüm. Ama, sana, saygýmdan ekmek banamadým.
Gülüþünden doysam yeter, ötesinde gözüm yok!
Kurban payýndan bir hisse bile alamadým!
Fakir payýna,orucum dedim, yiðitliðe konduramadým!
Kedi payýyla, oruç açtým! Ama niyetimi bozamadým!
Bakýþýndan doysam yeter, ötesinde gözüm yok!
Sesini, baklavadan, kadayýftan, daha tatlý saydým.
Seni aradým. Bulamayýnca, kendimi, kýsmetsiz bildim.
O kadar kulak kabarttým, tatlýnýn kokusunu bile alamadým.
Yankýsýndan doysam yeter, ötesinde gözüm yok!
Sebilden bir su olsan,deðil su içmek! O suyu göremem!
Suyu görüp de! Ne seni! Ne kendimi, günahkâr edemem!
Bu nasipsizi, öbür dünyada, senden mahrum edemem!
Fotoðrafýndan doysam yeter ötesinde gözüm yok!
Emrah KORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.