GERÇEĞİN KARŞIMA ÇIKINCA
Pencerenin pervazý yarar ellerimi,
Yýllardýr aþina o cam yüzüme,
Bahçedeki çýnar bilir her anýmý,
Cumbada ki kumruyla sýrdaþ olmuþuz.
-
Güneþ acýyor da bana,
Yakmýyor tenimi,
-
Kaç yýl oldu bilmiyorum.
Cam önündeki koltuk bile býktý benden,
Oysa ben býkmadan bekledim.
Umut ettim,inat ettim,sabrettim.
Dediler ki,insan çok isterse,
Kavuþurmuþ istediðine,
Ýnandým.
-
Yýllarca ayrýlmadým, ayný pencerenin önünden,
"Gelecek"dedi,Ýçimden bir ses,
"Bekle" dedi.
"Þafak yakýn" imiþ,
Bekledim.
-
Doðru çýktý söyledikleri,
Geliverdin bir akþam üstü,
Muradýma erdim.
-
Biliyormusun?
Yýllarca sevdim hayalini,
Gerçeðin çýktý þimdi karþýma,
Farklý deðilmiþsin gerçeðinden,
Hata etmemiþim hayalini sevmekle,
Hiç ama hiç.
-
Þimdi karþýmdasýn,ayný ihtiþamýnla,
Diz çöküyorum iþte önünde,
Elimde bir kutu,
Ýçinde gönlümün halkasý,
Belkide ayrýlmaz baðým,
-
Uzatýyorum kutuyu sana,
Düðümleniyor boðazýmda kelimeler,
Titriyor ellerim,
Sende meraktasýn.
-
Bekliyorsun ne diyeceðimi,
Aklýmda çok þey varken,
Heyecanýmdan,
Þimdi unuttum hepsini,
-
Her ihtimale karþý,
Küçük bir kaðýda,
Yazmýþtým söyleyeceklerimi,
Ýyi de etmiþim.
-
Sevdiðim kadýn!
Ömrümün kalan kýsmýný,
Seninle geçirmek üzere,
Benimle evlenir misin?
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.