Kendimle geçinemiyorum
Kendimle geçinemiyorum
Ne zaman kessem kýyýsýndan köþesinden kendimi
Býçaðýn en kör tarafý denk gelir
Gerdikçe gerer konuþmak, sonra suratým asýlýr
Düþerim düþlere, ses kalabalýðýnda
Kuþlar üþüþür didiklemeye
Yazmak konuþma hasretimi biraz gidermek ihtiyacý
Yazma esiri oldum
Bir ses bir söz
Kendimle
Merakým meraklýlarýn merakýna hiç benzemez
Sorumda sorularýna tabi
Bu güne kadar hiçbir sorumun cevabýný alamadým
Hep ben cevap veriyorum
Bir bakýþtan fazlasý gelmiyor cevabi
Gerçekten bu yerde bu diyarda mý yaþýyorum
Kim buralý kim nereli
Sanýrým gözlerim de artýk net göremiyor
Ve iþitme kaybým da arttý
Bu hal ne hal, bilmiyorum
Bunama gel gitleri
Kendimi testlere soktum bazen þu öz eleþtiri dedikleri
Herkesle iyi geçiniyorum sorun sýkýntý yok
Buldum galiba
Ben kendimle geçinemiyorum
Bazen Ýlyas salman gelir aklýma hababamdan
Oðlum silah mý dayýyorlar ensene yazma
Gül bahçe solar
Gülüyorum
Baþka dünyalarýn insanlarýnýn hayallerine dalýyorum
Bize benzerler mi acaba
Aynýysa boþuna gezegen arasý yolculuða çýkmayým
Benim kurduðum bir dünya var da
Orda bir ben varým
Kendimle kavga edip duruyorum
Ayýran yok birader
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.