ORMAN KANUNU
Zehiri kuyruðunda sokan akrep.
Yýlanýn dili aldatan çýngýrak.
Zulme bulamadým nerede mektep.
Haydar zülfikarýný bize býrak.
Yüksekti onurlu kartal pençesi.
Þahin gözü uzaktan çok keskin.
Yapýlýrdý savaþýn erkekçesi.
Düþmanlarýmýz sinsi,görünmez cin.
Dünyayý sarmýþ çakallar sürüsü.
Akbabalar bayram yerinde gezer.
Bizim kanýmýz zehirler soysuzu.
Baybarslar çýkarda zalimi ezer.
Kuzular girmiþler kurt postuna.
Diþi kesmez uþak,bunak ihtiyar.
Sanki yaranacak çakal dostuna.
Bilmez ki onu bedavaya satar.
Dünyada geçiyor orman kanunu.
Mazlum parçalanan,yaralý ceylan.
Doyuramadý insanlar karunu.
Yok mu insanlýktan nasibi olan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Türkistan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.