MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Susayanlara Bir Pınar Olan Bendim
Aşık Gülveren

Susayanlara Bir Pınar Olan Bendim





Olmasa da beni kendinde arayan
Rahatla huzurla çoktur yatmayan
Beklerim bir köþemde layýk olaný
Gecenin karanlýðýnda benim ýþýyan

Bir sýrrým ben varýlýnca çözülmeyen
Bazen aðlasam da sonrasýnda güldüren
Ben terk etsem de benim terk edilmeyen
Girdiðim gönülde cenneti benim yaþatan

Tüm neþeler benim dilimle gülüþtü
Benden ayrý kalmak bilene ölümdü
Geride kalan korumdu sönmez külümdü
Bendim yaþanmayan anlara koþturan

Güller benden aldý benimle açtý
Beni bilmeyenler benden kaçtý
Cennetten geldim âþýklar benimle yattý
Bendim gülmeyenleri güldüren

Bana yaklaþamadý dünyanýn zalimi
Kapladým gönlünü onca âlim’i
Verdim esirgemedim tüm sevgimi
Aðlayanlarýn gözyaþýný silen bendim

Bazen aradýlar çölde sahrada vahada
Bazen baþlarýn kaldýrdýlar aradýlar havada
Ben zaten her yerdeydim bu dünyada
Hasretle bekleyenlerin beklentisi bendim

Bazen bir gülümsemenin içine saklandým
Bazen bir gamzenin çukuruna gizlendim
Beni o an görenleri cennete vardýrdým
Cenneti arayanlarýn kapýsý bendim

Sözlerin hecelerin içinde yattým
Zalim olanlarý aldým uçuruma attým
Bir bakýþla insanlarý anlayan yaptým
Zalimi yýkanlarýn adýmlarý bendim

Bazen bir pýnarýn çeþmenin baþýnda durdum
Bir avcý gibi kalbi boþ olanlarý anýnda vurdum
Bir yudum su isteyenleri güzellerin eliyle sundum
Susayanlara bir pýnar olan bendim

Bazen karanlýklar içinde saklandým
Karanlýklarý yardým ýþýk oldum vardým
Yolunu kaybedenlerin yolu oldum sardým
Yolda kalanlarýn yoldaþý olan bendim

Tanýdýnýz þimdi beni sanýrým
Bir cümle ile ben bazen anýlýrým
Aþk derler adýma söyleyene sarýlýrým
Bir damla mutluluða hasret kalana koþan benim

Herkes beni yazdý yazdýkça bitmedim
Hiçbir gönlü terk edip ben gitmedim
Beni terk ettiðini sananlarý gözyaþý döktürdüm
Geri dönenlere kapýmý açan yine benim

Nasýl anlarsanýz anlayýn ben akan bir pýnarým
Güzel ceylan gözlü kadýnlarýn bakýþýnda yaþarým
Sonra gönlüne girer bir volkan gibi kaynarým
Benimle yanmak isteyenleri yakan canlý tutan benim

Benimle yananlarý tatlý gülüþlerle huzura erdirdim
Kemale eriþtirdiklerimi gönüllerde gezdirdim
Bir kuru soðanla iki aþýðý bir ömür boyu güldürdüm
Kanaatkâr olmayaný kanaatkâr eden benim

Bendeki bu güzellikleri gücü veren Mevla’dýr
Kullarýna layýk gördü beni gönderdi ondandýr
Ýçine Mevla kendinden bir nurunu ekledi sýrla doludur
Mevla sevdiði kulunu aþkla sýnadý sonra aldý kucakladý

Âþýk Gülveren’im anlatmayla aþk anlatýlmaz yaþanýr
Ceylan gözlü yârin aþk dolu gönlüne gönül baðlanýlýr
Anlaþýlmayan ne var ise bil ki aþkla anýnda anlaþýlýr
Var sende ara bul aþký yârin gönlünde yoksa kapýsý kapatýlýr

Mehmet Aluç / Âþýk Gülveren

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.