bbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbb

Bir bayram þenliði havasýnda arþ-ý ala,
Gökyüzü; çaðlayanlar gibi coþmakta.

Bulutlar aðlayacak, özündeki sevinçten
Güneþ yüzünü saklamýþ, hayâ ve edebinden.

Ýnsanlar, güne doðmayý beklemekte
Kalplerde heyecan, en yüksek tepelerde.

Gönüllerin oynaþtýðý, kenar semtlerde
O’ nun sessizce; geleceðinin ümidiyle.

"Çocuklar gibi ilgiye hasret çiçekler
Diller lal, geleni seyre konulmuþ
Renklerini saklýyor, kokmuyorlar."

Kuþlar kanatlarýný salmýþ, uçmuyor
Aðaçlarýn boynu bükük, geleni selamlýyor.

Yaðmur damlalarý dizilmiþler, inci inci
Saf tutan nöbetteki asker gibi.

Güller sunum yapýyor, hararetli dudaklara
Haþyetle çarpan kalplere, merhem olmakta.

Deðdiði anda sararan hazan yapraklarý
Yemyeþil, yemyeþil açmakta.

Doðum sancýsýydý sanki, þimdi bitti
Tenler feraha erdi, dokular tazelendi.

Akýþýna ram günahlar, sevaplara dönüþtü
Donmuþ kanlar eridi, incinmeden çözüldü.

"Nasýrlaþmýþ eller, pas tutmuþ beyinler,
Yunusun karnýndan çýkmýþ
Pak ve beyaz, saf düþünceler."

Sýyrýldý kabuðundan bütün aðaçlar
Kereme erdi o anda, tazecik kýzlar.

Parladý birden cilasýz eller
Nerdesin diye haykýrmakta
Yaðmur’u bekleyenler.


AFRAN MURAT AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: