Ben seninle gözümü açtým uyandýðým sabahlarýma Ne çok þeyi öðrettin bana Sen Önce sevmeyi Delice sýnýrsýzca Sonra düþünmeden Sevmeyi Olduðu gibi kabullenmeyi Kuralsýzca Karþýnda týpký Yeni doðan çocuk gibiydim Ben aþk nedir bilmezdim eskileri. Öylece anlamsýz bakardým etrafýma. Senin gözlerinde gördüm sevgiliyi. O martýlarýn çýðlýklarýyla sevdan bana önce yürümeyi. sonra koþmayý öðretti. Ben önceleri Güvenmezdim hiç kimselere. Ben bakýþýndaki görünce Duruþunda ki asalate güvendim. Ben seninle yediklerim de tat içtiklerimden haz almayý öðrendim. Sen içimde bir o yana bir bu yana savrulan Benliðimi gösterdin bana. Kolay deðildi yaþadýklarým sen korkusuzca yaþamayý öðrettin bana. Senle baþým dik. Senle aynaya ihtiyaç duymadým.
Çünkü senin gözünde ben daim baþarandým. Ben seninle umutlarýma baðlanmayý öðrendim. Ben seninle özgüveni ta ufukta tattým. Þimdi desen ki bana ben Yokum. Ýþte o zaman ne o dediðine sen inan. Nede senin gölgende. Bahar olup çiçek açan ben çünkü çiçekler Gölgelerinden alýnýrsa her geçen gün yavaþ yavaþ Ölmeye nahkumdur Ölmeye mahkumdur. ****AYGÜL YÜRÜR****
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygül yürür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.