ZAMAN RİSALESİ

elleri yakut tozuna batmýþ sarmaþýk sýrnaþýk bir gecedir zaman
þiir ormanýnda uzun dallarý yüreðime deðen hecedir zaman

titrek kirpiklerimin ucunda durmadan çýrpýnan üþümüþ bir kuþtur
kum tanesinden atlara binip giden seyyahlardan kalan bir susuþtur

nere gidersen git bir an bin yýl gölgedir aydýnlýðýn peþine düþen
aþka vuran aksine nefs diye taþ atan derviþ sensiz nasýl olur þen

suya yazýlmýþtýr bu her bitiþin çekirdeðinde gizlenir baþlangýç
o ki durmadan gökkubbenin sonsuzluðunu arþýnlayan bir kýrlangýç

umudun zarýný delip hayatýn zoruna düþüren tuzakmýþ zaman
biz kenarda durduk kendi keyfiliðinde öyle kendince akmýþ zaman

ali rýfat arku
20/12/2017
istanbul





Sosyal Medyada Paylaşın: