KADIN

Uzun ince servi
Yürüyordu koca ormanda
Yalnýz baþýna

Sürüklüyordu sarý yeþil taze yapraklarý
Yere deðen uzun bembeyaz entarisiyle
Yavaþça yaklaþtý
Deðe yazdý nasýrlý ellerim
Altýn sarýsý yumuþacýk ýslak saçýna

Öyle bir güzel Reyhan kokuyordu ki
Zarif bembeyaz teni
Mýknatýsýn demiri çektiði gibi
Kendine çekiyordu beni

Yýpranmýþ garip bir aþkýn çilesini
Kim bilir kaç asýrdan beri
Yaþýyordu bu narin servi

Deðince gözlerim gözlerine
Parladý gözlerin içi
Hafiften gülümsedi
Göründü bembeyaz inci diþleri

Yumuþadý yavaþ yavaþ
Yüzündeki tedirginlik

Git gide uzaklaþtý kadýn
Hüzün deryasýndan

Deðiþik kuþ seslerin arasýna giren
Yere düþen yapraklarýn hýþýrtýsý
Daha hoþtu Itri’nin bestesinden
Bu kadýn ormanda yürürken

Avcýlarýn kýrýk dökük kafesinde
Hürriyetlerini kaybetmiþ kýnalý kekliklerin
Esaretten kurtulmak için
Tüyleri dökük kanatlarýnýn
Son çýrpýnýþlarýydý
Acý bir çýðlýðýn
Bu kadýn üzülürken

Sýyrýldý gökten aðýr yüklü tembel bulutlar
Göründü masmavi hafif geniþ gök
Ýnsaný sarhoþ ediyordu kadýndaki güzellik

Öpüyordu dertli kadýnýn incecik ayaklarýný
Kýrmýzý yumuþacýk merhametli toprak
Kem gözlerden uzak

Eðildim dert dinleyen yerin kulaðýna
Duydum belli belirsiz korkunç bir ses
Aþkýn kadýna verdiði acýydý bu galiba

Uzaklaþtý dünya benden
Gidince o güzel narin kadýn
Dalýp gittim derin bir uykuya
Uzaklaþtým kendimden

Ýrfan GÖRGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın: