Bu hasret bitmez

Bu hasret bitmez

Gözlerin ufkunda bir kýzýl akþam
Aydan önce çýksam yolun üstüne
Yýldýzlarý toplasam gün doðmadan
Siyah maviyi sersem sen gelmeden
Gelip uzansan yamacýma sessizce

Ay doðsa üstümüze on dördünden
Yüzün yüzüme pervane döne düþse
Bütün yýldýzlarý saçlarýna diziversem
Sen bir yalnýz þarký eþliðinde aksan
Taçlanýrken baþýn yüreðimin içinde

Sadece ellerin olsun ellerimde tek
Gözlerinle gezsem semayý kat kat
Gündüz koþturmalarýmda heyecan
Damarlarýmda akan deli kan dursa
Býraksam kendimi göðsün üstüne

Bin yýllýk bir uykuda kalsam öylece
Tükense içimdeki özlemin hasretin
Aktýðýný görmediðim yaþlarým dinse
Görünmez yaralarýmýn acýsý bitse
Yeniden doðup arýnsam bir sabaha

Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın: