’Duvar ’gibisin diyordun ya bana; Hiçbir þey üzemiyor, kýramýyor,incitemiyor ruhunu diyordun, Týpký söylediðin gibi bugün de bir duvar olduðumu düþünerek uyandým. Sonra tam gözlerimi karþýmdaki duvara dikmiþ, bakarken derin derin Ýçimde bir yýkým olduðunu fark ettim. Bir acý. Tarifsiz... Karþýmdaki beyaz, donuk, o duvar; senin benden vazgeçiþine aðlýyordu.
Duvar aðlýyordu.
Belki, senin benden vazgeçiþine. Belki de, benim senden - sana raðmen- vazgeçemeyiþime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Garip Şaire Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.