Nen (1)
Halkýn derdi, sosyal yaram
Aciz kaldým, yok bir çarem
Herkesin derdi; Baþka, baþka
Hay etsem ;Kim gelir hayýma
Aklýmda, gül dudak varken
Mevki, makam, tene; Yarken
Mal, mülk, aslýyý; Seviyorken
Memleket meselesi, neyime
Desem; Ayný gemide yolcuyum
Gemi batsa, ölenlerden biriyim
Tesadüfen yaþayanlarýn seyriyim
Çernobil’i akýtsalarda, çayýma
Mecnun kýnama; Leyla, kara diye
Mikroptan aþý yaparlar, çare diye
Napolyon ’a mal edilir ‘para, para’ diye
Ondan beter, ne demeli köyüme
Göz görür, gönül halle konuþur
Ta Kalu beladan, ruhlar tanýþýr,
Akýl kovar, kalp sevdiðine yanaþýr
Zaaflarýn düþse de, aþkým payýma
Saðcý saðý ,solcu solu; Bilmez
Atatürkcü,Atatürkü anlmaz
Herkes konuþur, kimse dinlemez
Halkým ’Nen’ çalýyorlar;Uyuma
Yarsuadým; Þahabendeyim þaha
Geceler müjde imiþ, sabaha
Aþýk bir dost ararým, Allaha
Nefesi can olsun can; Canan neyime
nen;ninnin yerel bazý lehçelerde kullanýlan hali
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.