En iyi arkadaþým caným Anneannem Her çamaþýr günü sonrasýnda Kocaman sarý semaverden O mis kokulu Çaylarý art arda içerken “Bu çayý icat eden nurda yatsýn” derdi Oturup dinlenirken
Ondan mirastý belki Tam bir çay çýlgýnýyým ben
Sevgili Çay Ne bilgelikler gizliyormuþsun Tüten dumanýnda öyle meðer sen
Ben çayý “dudak paysýz” içmeyi sevdim hep Öðrenince içindeki incelikli derin anlamý Durdum o an ve düþündüm önüme eðip Baþýmý…
Kýrdýðým kalpler Yýktýðým gönüller Söyleyip de sonradan Piþman olduðum sözler Gücendiren eylemler Ve daha neler de neler…
Bunca yýldýr içerken seni “dudak paysýz” Ýþledim mi bu baðýþlanmaz suçlarý Anlamadan bilmeden istemeden bir anda Uykusuz gecelerime bunlar mýydý Yoksa sebep biraz da...
Sen bilirsin N olur söyle bana dostum Çay…
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.