Geç otur yamacýma anlatayým derdimi Þu yatan ölülerden zerre kadar farkým yok Biri bine katlýyor mevlam reva gördü mü Kaybetsem de üzülmem samurum yok kürküm yok
Ömür denen bu yolda yol almadým kör ile Yürek yandý tutuþtu soðutmadým kar ile Hayal kurdum yýllarca olmayan bir yar ile Ýkrar verdim bir kere ayrýlamam terkim yok
Köþesiz taþa kundu bir gün çöker temelim Belki vaktinden önce solacak gül cemalim Var edipte yok eden yar elinde amelim Verecek bir tek nefes azrailden korkum yok
Sevdaya düþtüm usta aðzým dilim lal oldu Akýl veren Güleser gitti aþka kul oldu Perþembenin geliþi çarþambadan belloldu Gönül yaþýmý sorma otuzum yok kýrkým yok
Güleser YORULMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
guleseryorulmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.