Gel ey benim kaderim derdime bir derman ol Varsýn bütün sokaklar girdaba çýksýn bu gün Var mýdýr senden baþka ulaþýlacak bir yol Seni sevmeyenlerin bayramýydý daha dün.
Sen gönlümde bahtiyar hayatýmda tutkusun Yanýyor alev alev gözyaþlarým durmadan Bugün varlýðým sensin Tanrý seni korusun Ayaða kalk ve yürü Felek tokat vurmadan
Güzel günler gelecek bekliyorum her sabah Çektiðim bu acýlar elbet bitecek derim Hiç boþuna uðraþma bitmez içimdeki ah! Menzile varmak için yalvardým; Allah Kerim.
Çölde yanan ateþler sýra ile sönüyor Rüzgarlar benliðimi alýp götürecekler Kuþlar bile her akþam yuvasýna dönüyor Vuslat zamaný gelsin iþi bitirecekler!
Sakýn yardýmý kesme içimde bitmez acý Sular akmýyor þimdi Tarihi Çeþmelerden Bitecek sanýyorum çektiðim bunca sancý Zamansýz giden atlý su içmez eþmelerden.
DOÐANAY’ým derdime çare bulunur sandým Turkuaz Vakitlerde aradým durdum seni Yýllar harcadý bizi hasretin ile yandým, Köprübaþý Son Durak artýk indirin beni…
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
k.doğanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.