Gücüm Yetmiyor
Menzil yakýn deðil, bana çok ýrak
Ömürler bitiyor, yollar bitmiyor
Ötede kalmadý, baþka bir durak
Önüme bakmaya gücüm yetmiyor
Sen yorgun, ben yorgun, bu yolculuk zor
Ne kendini zorla, ne de beni yor
Sönüp küle döndü, baðrýmdaki kor
Bir ateþ yakmaya gücüm yetmiyor
Yaþananlar düþ’tü, safça inandým
Hayatý bahardan ibaret sandým
Güller soldu artýk, hazana vardým
Goncalar dikmeye gücüm yetmiyor
Gün gelince daldan savrulur yaprak
Ardýndan ah edip, bir sigara yak
Bir acý kahve iç, son falýna bak
Umutlar ekmeye gücüm yetmiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.