Seni sana Yazabilecek
Kadar Güçlü
Bir Kalem Olsa Gerek
Seni Yazmaya
Ne Kalem Yetiyor
Ne de Ben
Ýkimizde Tükeniyoruz
Tüketiyoruz Birbirimizi
Bana Sensizlik Yaramýyor
Sen Yokken Acý Damarlarýma
Daha Çabuk Yayýlýyor
Daha Çabuk Sarýyor
Bu hayat bir sevgidir
Peki senin farkýn neydi ?
Neden yýllarca seni unutmak istedim hep.
Neden eski bir türkü gibi
Kulaklarýmda çýnladýn durdu sözlerin !
Neden sadece sen kaldýn rüyalarýmda.
Neden senin yürüdüðün
Yollarý yasakladým kendime.?
Neden hep her adýmda seninle
karþýlaþmaktan korktum.?
Sana o kadar çok nedenlerim varki
Bir adý varmý bu acýmasýzlýðýn,
Söyle sende neyim kaldý ?
Neyi býraktýn bende..*
Ben ’Bilmiþlikle Tükenmiþlik
Arasýnda Koskoca Bir Yalaným
Artýk Sustuklarým
Boðazýma Takýlýyor
Her Nefeste Ölüyorum
müzeyyen yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.