benim hiç umudum yok korkuyorum, bir gün geceye uyuyup, bir daha sabaha uyanamamaktan, oysa insan,çocukken korkar karanlýktan, ben büyüdükçe korkmaya baþladým yani insanlarýn karanlýðýn için de deðil de, karanlýðýn insanlarýn için de olduðunu anladýkça....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.