AHESTE...

Göremediniz ,

Yüreðimin derinliklerindeki
Yanardaðýn infilakýný.

Duyamadýnýz ,

Yýllarýn yakýp kül ettiði
Gençliðimin harabeleri içindeki
Duygularýmýn çýðlýklarýný.

Tutamadýðýnýz ,

Kirpiklerimde asýlý kalan
Çocukluðumu kurtarmak için
Uzattýðým ellerimi .

Hissedemediniz,

Ruhumun kalabalýk içinde
Yalnýzlýk fýrtýnasýyla
Nasýl savrulduðunu.

Sadece dediniz ki..!

Kendini dizelere gömmüþ
Ölüme aþýk bir kadýn
Halbuki…
Aþka inanmayanýn
Aþýk olmasý ne mümkün.

Oysa Ben … Gün be gün
Azalan ömür ýþýðýma inat
Hayat maratonundan
Asla vazgeçmeyen …
Yürümeyi öðrenmeden
Koþmaya mahkum edilen
Bir kadýn.

Önceleri

koþarken yarýnlara

zaman yürüyordu benimle…
Aheste …aheste.

kýzdým çoðu zaman
Geçmiyor çabucak yýllar diye.
Yaþanmamýþlýklarýmý erteleyerek
Büyümek istedim hemen
Büyümenin aslýnda
Küçülmek olduðunu bilmeden.

Þimdi …

Son durakta bekleyen ben .
kronometredeki saniyeler gibi
koþan ise zaman .



………………………………………..ENA.


Sosyal Medyada Paylaşın: