Aşk-ı Destan

Enfes bir haz saklýdýr, her aþkýn azabýnda,
Derdinden zevk almayan, ondan lezzet alamaz.
Bir ateþ düþer cana, yýldýrým gazabýnda,
Sýrra mazhar olmayan, ondan lezzet alamaz.

Karmaþýk bir koronun, bir dertli kemancýsý,
Sevinç içinde büyür, yüreðinde acýsý,
Baðrýný mülk edinir, her bir hicran sancýsý,
Ya sabýr’ý bilmeyen, ondan lezzet alamaz.

Nedamete rastlanmaz, sevenlerin özünde,
Melankolik kor olur,bir sevdanýnközünde,
Cayýr cayýr tutuþup, maþukunun dizinde,
Har içinde kalmayan, ondan lezzet alamaz.

Meþakkatle yol alýr, gelenek buyruðundan,
Su sesi çaðlamalý, kayanýn yarýðýndan,
Bir canan ki uðruna,daðlarýn doruðundan,
Külünk sesi gelmeyen, ondan lezzet alamaz.

Bazen bir bülbül olup, nefes arar güllerde,
Bazen bir þarký olup, dolaþýyor dillerde,
Bazen de Mecnun edip, düþürdüðü çöllerde,
Kays’ýný bulamayan, ondan lezzet alamaz.

Gül dudaðý umarken, kalbine diken batýp,
Budaðýndan koparýp,kaynar kazana atýp,
Tebessüme razýyken,saðnak yaðmura çatýp,
Göz yaþýný silmeyen,ondan lezzet alamaz.

Cevdet Altay…..13.12.2017



Sosyal Medyada Paylaşın: