Dut ağacı

Asabiydim ve önyargýlýydým.
Hýrçýnlýðým oldu zaman,
Piþmanlýklarýmda çok oldu
Ama bu durum çok sürmedi.

Kendime gelir gelmez,
Gördüm gerçekleri
Aldým gardýmý
Duygularým ve Merhametim aðýr bastý.

Sevmiþtim,hemde çok sevmiþtim
Karþýlýk beklemeden,
Gözlerim gözlerine deðene dek
Çok sevdim.

Duygularýmý açamadým,açamadan
Zaten gitmiþti,izi’de yavaþ yavaþ silinmiþti
Kurduðum hayallerim,emeklerin
Ve içimdeki o kýpýrtý,heyecan’da onunla gitti.

Dedim ya karþýlýksýz sevmiþtim.
Fedakârlýklarým’da bu yüzdendi.
Farklý dünyalarýn insanlarýydýk.
O ülkesine gitti,bense hayatýma döndüm.

Beni kendi varlýðýyla hayata döndürdü
Hiç konuþmadýðým,ama çok sevdiðim insan
Dayanamadým,varlýðým yok oldu
O gitti,gitti....

Sevgi bu muydu?
Karþýlýk beklemeden sevmek bu muydu?
Kýsa ve özdü ama göremedim.
Ben çok sevdim o bunu bilemeden gitti.

Yürüdüm hayata onsuz adým attým
Bazen onsuz koþtum,ama ben onsuz
Hayata devam ettim
Zor oldu ama ben onsuz oldum.

Sevdim,sevmekle kaldým.
Sevginin acýsýsýný çektim.
Sevmek istemeyen ben
Eninde sonunda sevgiyide tattým.
Sosyal Medyada Paylaşın: