Ben gidiyorum Leyla, yýldýzlar uyanýnca
Düþlerin düþmediði sokaklardan geçerek
Ben gidiyorum Leyla, rüyalar boyanýnca
Dolaþtýðýmýz kýzýl ufuklardan geçerek
Gönül aynamý kýrdým, kullanmasýn baþkasý
Taramasýn zülfünü, sürmeler de çekmesin!
Alem-i aþkýmda var, var Leyla’mýn bekasý
Verdiðim güle iyi bak yapraklar dökmesin
Seni çok sevdiðimden senin de haberin var.
Doymadým gülüþüne, doymadým gözlerine
Vallahi tam þuramda, yüreðimde yerin var.
Dokunma sakýn, sakýýýn, busemin izlerine.
Salkým salkým saçlarýn, düþlerimin süsüydü
Ah! Gölgesinde az mý uyudu yorgun ruhum
Bu kimsesiz çocuðun, her akþam örtüsüydü
Onu »yine« üstüne çekmeye »eli mahkum«
Ben gidiyorum Leyla aþkýn öbür ucuna
Çölleri geçeceðim yýldýzlar dökülürken
Bir sabah koyacaðým, hepsini avucuna
O tatlý gülüþlerin yüzünden sökülürken
S / ÂYE 13 ARALIK 2017 / ESKÝÞEHÝR