Ya semen!..

Ya semen,
Çiçekler arasýnda adýn var Ya semen!

Ya semen,
Gönlümü süsleyen, çiçek sin Ya semen,
Ya semen,
Aþký konuþturan dil din Ya semen!...

Herhangi bir erkek, görünüþü için bir kadýna aþýk olursa, buna güzellik denir.
Güzellikte üstüne yok Ya semen!...

Kendine bir bak, görülmemiþ güzelsin, benzeri olmayan güzelliðe sahipsin, tanýdýðým insanlara benzemiyorsun, gönül, güzelliðine ihtiyaç duyuyor biliyorsun, pekala aþkýmla oynamýþ olabilirsin, ruhumu kýrmýþ olabilirsin, yine de, gülümse, çaðýr bakýþlarýnla!...

Bir bülbülün gülü sevdiði gibi seviyorum ayný þekilde.
Gamzelerin bir de; o bana gerçek aþkýn hiç beklemediðin anda geleceðini gösterdi.
Uðruna harcadýðým yýllarýma deðil, tatlý giden bu yola bakýyorum!..

Artýk basit düþünmeyi býrakmalýsýn, bir trajediye sebep olup, vicdanýn rahat yaþayabilirmisin, bu þüphe götürmeyecek gerçek Ya semen!...

En çok neyini seviyorum biliyormusun, cazibeni, bildiðim; kýrsal ve yaralayýcý cazibe!..
Madem gidiyorsun yoluna, karþýdan karþýya geçerken iki tara fada bakmayý unutma, sana ve bana!..

Beni el yýkýyor gibi kenara attýn, özgürlük ve mutluluk nedir bilirmisin, seninle yýldýzlar altýnda huzur içinde uyumak!...

Yalnýzlýðýmý yok edebilseydin, hakikati görebilecektin!
Ýrademin yorgunluðuma yenilmesini düþünmüyorum, ulaþýlmýþ bir amaç, kazanýlmýþ bir mutluluktur zira! Hayal bile etmek istemiyorum sensizliði!..

Bence uðruna savaþýlacak çok þey var;


Bu yüz, nasýl bir yüz ki, asla, baþka bir yüz olamamýþ;
Düþlerimde gördüm desem, hiç kalýr, Cennet’imi yaþatan melektin sen desem, az kalýr, Acem daðý - Kaf Daðýný içine alan masal sýn desem, ne iþim var dersin, sen benim en güzel, en çekici kadýnýmsýn desem, belki de kýzarsýn, benim yalnýzlýðýmda tek yarenim oldun desem, diðer arkadaþlarýn, yalnýz kalýr.
Kelimelere hece sin desem, cümleler kýskanýr, yazýlanlarýma ilhamsýn desem, Þiirler kýskanýr.....

Ýþte söylenecek son söz bu!

Eðer görebiliyorsan yýldýzlarý, duyabiliyorsan rüzgarlara karýþan aþkýnýn sesini ve dokunabilirsen aþkýmýn sessiz çýðlýðýna, sana adýn, kokun gibi demet demet “Ya semen “sunan,
Senin;
Ferhat - Mecnun ve Kerem’e benzer aþkýn da;
Gel hele; Günül, gönüle,
El ele buluþalým!..


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.

Sosyal Medyada Paylaşın: