sen ordasın..

izinsin bir gösteride bulundum
beklenmedik bir anda
yüzünedokundum...

ordasýn,

alabildiðine uzak
ve daha fazlasý içinde
yanýp tutuþan ki
elbette.
bu bir sorun deðil.
hayat bildiðin gibi iþte..

sokaklar, kediler, kuþlar
ve kelebekler.
cama bulaþan parmak izleri
ve geçip giden günler..

ordasýn...

gözlerimi kapatýp,
yanaðýma kadar çaðýrýyorum seni.
terleyen avuç içlerimden utanýyorum.

sanki daha dün...
bir okul kaçkýný gibi
getirmiþim sana seni
elimde bildiðin
düzmece bir metin.
karalamýþým cümleleri
teker teker
sil.
tabiki mümkün bu
ya da yýrt at.
sevemiyor insan
elinde kalbini tutmayaný..

ordasýn,

bildiðim yaðmur iklimlerinde
giderek azalan
bulut gölgelerinden hemen sonra
toza karýþacak olan
güneþ ýþýklarýnýn vurulduðu yerde.

tenimde yanma hissi duyuyorum
laf deðil.
gecenin bu saatinde.
aklýmda bir girdap.
bi an kanlar içinde
öldürüyorum seni...

bi an sarýp sarmalayýp
uyuyorum.
kimse inanmýyor diðerine ama.
insanýn kendiside inanmayýnca kendisine
ortaya tuhaf bir sonuç çýkýyor

hiç...

hiç, kimse
hiç, bir þey...

kandýrmaya yetmiyorsa
ne yapabilir ki aklým
çarpýp duruyorum sana...
bir bariyere
ve þiddetle bir olup
acý yayýlýyor bedenime.
doðru dürüst anlatamam ama
alýþamam yokluðuna.
bir zorba oldum.
lanet bir adam...

bi an yok olsan
uçabileceðim artýk.
gidebileceðim en uzak yýldýza.
gömülebileceðim
üç günlük yas havalarýyla
topraðýn içine.
yahut dalabileceðim
okyanusun da en derin yerlerine...
mümkün deðil bu benim için...
lütfen sen bunu baþarmýþ ol.
ol ki...
zaman bir sufle versin.
fýsýldasýn hiç olmadýk bir anda
ne varsa aramýzda kalan....

sana susmak mý yakýþýyor
ben niye gülemem
ellerime...

hep sorular evet
haklýsýn
sevilemez sorunlar.

evet,
devam etmelisin yoluna...

seni bekliyor yaþam
bütün mucizeleriyle...

tabi,
hastalýklý bir þey bu.
benim adýna sevda dediðim.
seni korkutan bulaþýcý bir ruh hali.
karamsar olduðun...

saçlarýný boya lütfen,
deðiþir belki
alýþtýðýn bütün susmalar.

çocuklar büyüt
düþlerin kadar
ve bir yalancý bul.
cümleleri hep seni sevdimle biten.

biliyorsun...
"ancak bir benzerim
öldürebilir beni"

bunu yapabileceðine
öylesine inanmýþtým ki...

þimdi yaþamýn ortasýnda durup,
ne yapacaðýmý düþünüyorum
sýk sýk...
çünkü hep eksik.
hep yarým. hep...
hepsi. hiç...
gözümün önünde.
ve aklýmýn içinde ki seslerle.
anlatma bana
aþkýn
kuþku barýndýrmaz biçimlerini...
kim olduðunuda
nereden çýkýyorsun.
biliyorumdur belki de
bütün geçmiþini.
bir kalemde silinebilecek.
tek hecelik bir nokta
ömrümde ki

sana baþladým yine...
bir sona
yani dolu dizgin.
bitmemiþse benim içimden
tek suçluda ellerimdir
kalbimdir ve ruhumdur.
elinden geleni ardýna koyma!
unutmadým hiç,
bazý insanlar böyle yaþar.
boþuna þaþýrýp bakma aynaya
yüzünün yarýsý yok orda...



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: