Geçmişten izler

Üzerimde dünya dolusu sorumluluklarým var.
Ve sýnavýmýn kolay geçmiyeceðini biliyorum.
Bazen düþünüyorum bütün geçmiþimi
Ne çok üzülmüþüm,
Ne çok alýþkanlýklarým varmýþ.
Oysa ki davranýþlarmýþ insaný insan yapan,
Merhamet ve þevkat ayakta tutan.
Eskiden sokaklarda yürürken
Attýðým her adýmý hýzlý atar
Vardýðým yere iþte geldim diye gülümserdim.
Ruhumu þöyle bir yokladým
Hepsi bir yangýn külü gibi avuçlarýmda.
Kendime þanssýzým diyemem, talihliyim..
Bir defterin yapraklarýnda
Bir þiirde oluþan kilometreler var.
Tartýþmasýz i mgelerle süslenen.
Uçabildigim kadar kanatlarým,
Dokunabildigim kadar gökyüzüm var.
Ortak kurduðum hayatlar,
Çocukluðumun orda kalan kentleri,
Ýçimde göçebe taþýnan evler var.
Çicek pazarýnda gülümseyen küçük bir çocuk var.
Büyük tutkuyla aradýðým þevkat..
Gözlerde sevgiyi hissedip
Çocukluðumla elele gezintilerde
Biliyorum ki bir adým öndeyim.
Her gün gösterdigim çabayla
Ýçimde tek kelime merhamet agacý var.

Sosyal Medyada Paylaşın: