Yâr
Yetmez ki anlatmaya ne kelime ne lisan
Baðrýmda yýllar yýlý taþýdým ya seni ben
Vuslat hediyesiyle þükür geldin aniden
Ýsminle güzelleþti fâni olsa da bu han
Yýllarca bekledim yâr kor ateþte yanarken
Hiçbir þeye benzemez ruh sanki bir su iken
O nasýl bir çileydi hayat olmuþtu diken
Kimbilir ne olurdu sensiz dünyada bu can
Hep adýný anarken þu garibâne gönlüm
Yokluðunun bir adý olmuþtu kara zulüm
Sensiz yaþamanýn eþ anlamlýsýydý ölüm
Canýmýn cânânýsýn damarýmda akan kan
Öyle gözyaþý döktüm yâr ben senin uðrunda
Kuþlar gibi korkardým dersin diye elveda
Gönül sazýmýn teli çýkarýrdý hoþ seda
Ýyi ki sevmiþim yâr aþkýn gönlüme ferman
Sevmedi sevmeyecek bu gönül baþkasýný
Ömür bitse farketmez kalbimde ayný týný
Ruhuma kazýnmýþsýn deðiþir mi bu kaný
Yar ömrüme baharsýn Rabbim vermesin hicran
Hasret hicran ayrýlýk gözyaþý acý hüzün
Ruhumu hep sarmýþtý o duygular çok hazin
Kavuþsun tüm sevenler Allah’ým versin izin
Vuslat yoksa sevdada olur dünya pek yaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.