KALMADI
Yitirdik hayatýn,eþsiz tadýný,
Anaya babaya,hürmet kalmadý,
Saygý denen yolun,aþtýk haddini,
Büyüðe küçüðe,kýymet kalmadý.
Ulaþtýk kolayca,günah iline,
Küfrü bulaþtýrdýk,insan diline,
Bu yolun sonu yok,böyle biline,
Mevlayý unuttuk,rahmet kalmadý.
Sanmayýn kolaydýr,aþk’a ulaþmak,
O yüce duyguyla,kalpte buluþmak,
Mecnunla dost olup,çölde dolaþmak,
Leylalar tükendi,zahmet kalmadý.
Kapýldýk paranýn,pembe haline,
Demedik garibin,bugün hali ne,
Paylaþmak dururken,zevkin beline,
Yükledik zamaný,töhmet kalmadý.
Sonu yok nefretin,barýþ gerekli,
Ferhat gibi daðlar,yarýþ gerekli,
Hak deyip rabbine,varýþ gerekli,
Aþk’ý sende bilen,ümmet kalmadý...
Cihan BERDIBEK
11.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.