Seni düþünürken , uykusuz gecelerde seni düþünürken. Bir güvercin gelir de, konar yüreðimin ucuna. Biçare gönlümün çýrpýnýþlarý bulur kendini, Sükûtla kaplý bir derya kýyýsýnda.
Bir Karanfil, sinsi sinsi kanarken, Nerde seyr! Nerde rüya!
Seni düþünürken , bir ceviz aðacý, tepeden týrnaða donanýr da baþucumda, kepenklerini indirse bana bu alem Ne fayda.!
Dipsiz berraklýkta, vuslatýma gün sayarken gözlerim, içimde kývranan bu amansýz yara. Nerde þifa! Nerde hâya!
Seni düþünürken, kaç nevbahar geçmiþ idrak’ý yitik, devransýz duygularýmla baþ baþa.
Ve ben ; Ararken seni, dermaný yitik umutlarla.
Bulmuþum kendimi,
kara kaplý satýrlarda..
B.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
BaharKaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.