Þuan bir binanin tepesindeyim koca sehir ayaklarimin altinda aþagiya baktigimda ise tek gördùðüm þey hayallerimin coktan intihar etmis olmasi
bir tek kalbim nefes alip veriyor aslinda varim yokum belli degil simdi yok olsam bi an ortliktan kimsenin aklina gelmez ruhlari bile duymaz belki
Umurlarinda bile olmam hani varligmla ne yasattilar ki yoklugum koysun
boþ bir bedenle boþ bir yaþam aslinda ne tadi kaldi artik ne tuzu bu hayatin bu omurden bir ders cikatmak lazim ve biri fedakarlik etmesi gerekti o kiside ben olmaliydim oldum da
tek bir kisiye haykiriþim olsun bu son sozlerim varligimla yasatamadigin sevdani yoklugumda mezar tasima anlatirsin.....
11.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.