kıvılcım
Bilsen nasýl özledim caným nasýl acýyor
Gördüðüm her insaný inan sen sanarým ben
Ýçimde iltihaplý bir yaradýr sancýyor
Sabrýma aþký ekler hasrete banarým ben
Aðlamaktan gözlerim Kerbela çölü gibi
Göðsümde birikenler ýstýrap gölü gibi
Görsen dolaþýyorum yaþayan ölü gibi
Bir yudum sohbetinle susuzken kanarým ben
Mahrum etme sevginden muhtacým bir lokmaya
Ellerimi açarým beþ vakit þu semaya
Sýðýndým yalvarýrým doksan dokuz Esma’ya
Ettiðim dualarda hep seni anarým ben
Ben sanmýþtým gidiþin uzun deðil bir mühlet
Öyle zor geliyor ki ayrýlýk denen illet
Gönlünün duraðýna kessen artýk bir bilet
Yokluðun kýþ kýyamet yaz günü donarým ben
Duyan yeni sanýyor biz eskiyiz çok eski
Bir de Þems Mevlana’ya böyle inandý belki
Döneceðin gün için gözüm yolda inan ki
Bir kývýlcýmýn yeter tutuþur yanarým ben
Beyazmelek 11/12/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.