Gün karardý, daðlarýmý duman bürüdü? Isýtmýyor beni yârin güneþi neden? Yine felek saçlarýmdan tutup sürüdü, Söndü mü ki, gönlündeki ateþ bilmeden?
Nerdesin yâr, bulamadý eller sýcaðý, Acýlarla doldurdum ben yine kucaðý, Bir kývýlcým yakamaz mý sönen ocaðý? Ne olur gel, gözümdeki yaþý silmeden...
Dönüþsüz bir yola çýktým, kalbine yoldur, Sana açtý sevdâ gülüm, gel de sen soldur, Sebep bensem ayrýlýða, þimdi gel öldür, Susuz kalmýþ çiçek gibi, kendim ölmeden...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.