Anem Annem(Anneler Günü şiiri)

Dediler bu gün anneler günü
Sevindim
Evet bu gün o meleklerin günü
Hatýrlanacak o melekler bu gün bir çiçekle
Yada bir dua ile...

Bir çocuk görsem anne kucaðýnda
Der ona bakýþlarým:
Anne ne demektir
Düþündün mü hiç?
Anneler þu dünyada tek cennettir çocuklarý için
Rüyalarýmda ararým aðlarým her gün
Nerdesin annem annem …

Denizdi gönlünün derinliði
Toprak oldum
Bulut oldum anneme…

Bir anne görsem aklýma sen gelirsin
Aklýma sen gelince dünya þenlenir...
Dünyada cennetimdin annem
Sýðýndýðým melektin annem
Þefkat meleðimdin annem! ..

Baþým aðrýsa derim annem annem
Dertlerime ilaçtý annem

Hastalansam alnýmda
Bahar rüzgârý gibi
Annemin elleri
Annem pýnardý hayatýmýn çöllerinde
Karanlýðýma güneþti annem...
Karanlýklar bitmez

Bir fidandým
Bahar oldu annem
Rüzgârý serin

Gurbete giderken bir o aðlardý ardýmdan
Anne aðlayan göz
Oðul oðul diye
Derdimden haberdar olan
Derdimi iþiten kulak olmuþ annem
Dert tükenmez

Kýþlarýma bahar oldu annem
Rüzgârý serin
O baharlarýn nefesinde uykularým derin...
Cennetten uzakta þu dünya

Bir bebe görsem
Uyuyor olsun annesinin kucaðýnda
O baharýn kucaðýnda uykularý derin...
Bir meleði var þu dünyada o bebenin
Annesi var derim
Ve derim sanslýsýn ey bebe
Senin için cefa çeken
Her suçunu affeden
Derdini unutan seni düþünen var...

Annesine öf bile diyen bir çocuk yaralamýþ peygamberimizi
Anneler melek
Bizi doðuran melek anneler...

Her sabah uyanmak istersin onun sesiyle
Onun sesinde mutluluk...
Her sabah görmek istersin yüzünü
Onun yüzünde ýþýk

Annen ölünce aðlarsýn
Annem annem der aðlarsýn sen de
Annem annem dedim aðladým
Ölünce annem
Aðlamalar bitmez

Sarýlýrdý boynuma gurbetten dönüþümde annem
Kavak yelleri biriktirmiþ kollar
Gönlümdeki gece gündüz olurdu
Yüzümdeki kýþ bahar
Geçerdi dizinin aðrýsý baþýnýn aðrýsý annemin.
Gönlünde yýldýzlar
Yüzünde papatyalar
Türlü yemekler hazýrlayan elleri mutlu...

Dönmüþse gurbetten evladý bir annenin
Gönlündeki gece gündüz olur
Yüzündeki kýþ bahar
Çünkü anneler fedakarlýðý karþýlýksýz güneþtir...
Annelerin rüyalarýnda çocuklarý
Bayramlarý zehirdi annemin dönmezsem gurbetten


Sadece doðuran deðil onlar
Uyutan büyüten
Eðiten bir melek
Cennet annelerin ayaklarý altýnda
Uykularý uçup gitmeyi bilir
Uyutur büyütür anneler

Gönlünün söküðünü kim dikecek yoksa annen
Önüme seccade koydu
Rahle koydu annem

Ayaklarýnýn altýndadýr cennetim
Sen öldün dünya cehennem bana
Cennetimdin annem
Þefkat meleðimdin annem! ..

Þefkatti tattýðým çorbanda
Þefkat katmýþ çorbana ellerin
Uykudan uyanýr derdime yanardýn
Hep duadaydý ellerin
Bir günlük yokluðum en zalim ayrýlýktý sana...
Yýldýzla ay olmalý yanyana...

Bir köylü kadýndý annem
Bir kahraman kadýndý
Hüznü kaldýrýrdý elleri tarlalarda
Ekmeðimizin ferhatý oldu annem...

Kardan yorgan gibi pancar tarlasýnda hüzün...
O tarlalar yemiþ annem ömrünü.
Ak sütün þefkatli dizin
Çocuklarýn içinmiþ gecen - gündüzün
Cefakar kadýndýn annem.

Bilir misin ey çocuk
Anneler vurunca iki can birden acýr
Anneler ölünce iki can birden ölür...
Annem öldü
Ninnileri kaldý damarlarýmda sevgi gibi
Annem öldü

Öpülmüyor yanaklarým þimdi
Annem uyandýrýrdý beni sabahleyin
Aradýðým o sabahlar þimdi
Anlamamýþtým ölümün derinliðini hiç böyle


Üzme anneni aman
Bir gün bakarsýn ninnilerden eser yok evinizde
Söküðünü diken eller gitmiþ
Çaresizliðin aðlatýr...
Zordur artýk yaþamak

Dostlarýn yüzünde yüzünü aradým annem
Dostlarýn yüzünde yok anne yüzün

Dokuz ay taþýr bizi analar
Büyürüz yürürüz
Cefalar üstüne cefa çeker anneler
Ateþine ateþ eker anneler

Hakký ödenmez o meleklerin

Annelik büyük makam derdi annem
Cennetim ayaklarýnýn altýnda derdim
Annelik büyük makamdýr
Bana ilk öðretmen oldu annem
Okul çantamý taþýyan annem
Çocukluðumla yaþayan annem
Gurbete gittim köyümden uzaklara
En çok aklýma sen geldin, en çok sendin özlenen


Senin fotoðrafýnýn olduðu yer bana gurbet olmazdý
Senin mezarýn þimdi gönlümde sen hiç ölmedin
Anneler ölmezmiþ anladým
Dünyayý sevdim sen gördün diye
Topraðý sevdim
Senin ayak izlerin vardý
Aðaçlarý kuþlarý sevdim
Seninle dost aðaçlarý
Gölgesinde oturduðun aðaçlarý
Kuþlar ki senin mezarýnýn üstünde þimdi
Bulutlar ki aðlýyor þimdi benim gibi
Bulutlarý dost bildim kendime bu yüzden


Bilir misin ey çocuk
Rüyalar çiçektir anneler varsa
Benimde çiçek rüyalarým oldu
Rüyalarýmda annem
Ya inek saðdý
Ya çapa yaptý
Çamur sývýyor yada
Evimizin sývasý dökülen bir duvarýna
Güller taþýyor yarýna

Acýlara tat katar anneler yaþarken
Tatlarý alýr gider annelerin tabutu...
Annem öldü gidemez oldum köyüme
Yollar bilin artýk yokuþ oldunuz …
Mevsimler bilin artýk güneþinizi yitirdiniz
Köyüm bil artýk sarý yýlan var sende


Annem öldü biliyorum
Eski alýþkanlýk iþte
Her bayram uzat elini ilk öpülecek el senin anne derim
Elimi tut anne derim

Neden bana öldü annen diyorlar
Anneler ölmez ki,çocuklarý ölmeden...
Anneler ölmez çocuklarý ölmeden

Helal süt sevgi olurmuþ...
Görev bildim sevmeyi
Sevmesini bilmeyen nasýl sevsin anneyi
Anneler bir çiçek
Çiçekler sevilecek
Anneler bir melek
Melekler sevilecek
Anneyi sevmek nuru sevmek
Anneyi sevmek cenneti sevmek
Kutsal bildim anneyi
Kutsal bildim sevgiyi
Anneler kutsaldýr” öf “bile denilmez...

Melek desem az sana...
Bir gün deðil anneler günü bende
Bin gün az sana...
Bir ömür az sana

Tarlaya giderdin annem
Sarmaþýk çiçeðin nereye tutunsun
Her yer güneþsiz...
Evler dört duvar olurdu sen olmayýnca

Ölüm yataðýnda annem
Allah’ým sana kulluk edemedim dedin ya
Annelerin yoktur günahý

Ýpleri vardý annemin
Iþýklarý vardý annemin
Kýtalarý baðlamaya yeter
Göðüslerinde ak süt
Gönüllerinde ak duygular
Beyinlerinde ak düþünceler var annelerin

Ben annemin sarmaþýðý…
Fidana sarýlýr sarmaþýklar
Çiçek açmak için
Annelere sarýlýr çocuklar
Güneþe koþmak için

Annem annem
Kuþlarýn da yüreðinde annelik var
Rýzýk kar altýna saklanýrdý bazen
Kar üstünde titreyen serçeler
Bir de kar üstünde sen

Kar düþ topraða anneler ölünce
Anneler özlensin
Anne mezarlarýna çiçek olsun çocuklar

Gurbet dönüþlerimde yolda karþýlardý annem
Gurbete düþerse çocuklarý
Yollara düþer anneler
Derde düþerse çocuklarý
Dertlere düþer anneler
Ateþ düþmesin annelerin yüreðine
Ben ne anneler gördüm
Ateþ düþmüþ yüreðine
Sönmek bilmiyor
Çocuklarý için ateþlerde yanan anneler

Ben çok koklanmýþým
Sen de koklanacaksýn ey bebek
Þimdi mýþýl mýþýl uyu
Kundakta çiçektir bebeler
Koklar çiçeðini anneler

Ýþte anne kucaðýnda
Bir kelebeksin
Ey bebe...
Anneler melek doðurur

Gurbetten köyüme dönüþümde
Haberimi alýp yoluma düþerdi annem
Ömrünü verdi annem
En çok anne özlenir gurbette
Bu dünyanýn cenneti anneler
Dizi uyutur
Dizi aðlatýr

Oku dedi okudum
Ýnsanlarý sev dedi sevdim...
Razý oldu mu benden annem
Razý olsun benden annem
Dünyalar benim olurdu o mutlu olunca...

Ben anladým en tatlý ses anne sesi
En þirin yüz annelerde
Ne güneþte ne ayda...
Ben ay çiçeðiyim yönüm anneme...
Ben ay çiçeðiyim yönüm anneme...


Sosyal Medyada Paylaşın: