Düşünüyorum Ve Ölüyorum..

Düþünüyorum..
Gözlerim, gerçek fenerlerini yakmýþ semada.
Gerisi karanlýk, gerisi zifiri..
Bir rüzgar esiyor,
saçlarýmýn savrulmasýn dan anlýyorum.

Düþünüyorum..
22 sene, tam 22 yýl geride kalan.
Sebepsiz bir buhran kaplýyor bedenimi.
Ürperiyorum..
Köhne yerlerden çýkýp,
aydýnlýklara yürüyorum.

Düþünüyorum..
Mahuf mazim ve ben.. Tökezliyorum..
Düþüncelerim kaos.
Yüzüm solgun.. Kalbim yorgun.. Yüreðim harap..!
Ellerimden kayýp giden bibaht bir ömür..

Aðlýyorum..
Soluklarým hissizleþiyor, hissizleþtikçe
tükeniyorum.
Tükendikçe düþünüyorum..
Düþündükçe aðlýyorum..
Ben erken bitiyorum.
22 yýl geride kalan ;

Ve ben erken ölüyorum.
Babam, yanýna geliyorum!

Ben erken ölüyorum..!

Mecruh kalbimi kimselere açamýyorum..

Düþünüyorum...
Ve
Ölüyorum..!

Sosyal Medyada Paylaşın: