YUNUSUM
YUNUS’UM
Hünkâr Hacý Bektaþ’ýn dergâhýnda
Buðdayý nefese seçti Yunus’um
Piþmanlýk faydasýz ud kapýsýnda
Eyvah’la kendinden geçti Yunus’um
Himmet bir hazine Taptuk elinde
Kýrk yýl odun taþýr küfe belinde
Hamken piþti, yandý garip halinde
Hoþgörü kilidi açtý Yunus’um
Omuzda torbasý elinde asa
Çekti sefilliði etmedi tasa
Allah’ý zikreyler kalpteki yasa
Sevgiyi sevgiden biçti Yunus’um
Sundular Badeyi kendine geldi
Aruz vezni ile ötmeyi bildi
Akýcý Türkçeyle deryaya daldý
Tasavvuf suyundan içti Yunus’um
Molla Kasým bilmez cevher kýymeti
Yýrttý yaprak yaprak çekti zahmeti
Sular bile çözmez gayri hikmeti
Sözlerden gönüle uçtu Yunus’um
Elif’in adýydý sevgide birlik
Öterken bülbüller buluruz dirlik
Aþk ile ayakta duruyor varlýk
Kendi kendisine hiçti Yunus’um
Sevgi; Erdoðan’ýn dilinde hece
Dumansýz yansa da tütüyor baca
Allaha ulaþmak her þeyden yüce
Sefil derviþ iken göçtü Yunus’um
Erdoðan ÇALIÞKAN 20.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.