DUR GİTME DİYEMEDİM
Bakakaldým peþinden gözlerim dolu dolu
Çaresizce bakýndým dur gitme diyemedim
Yanar daðlar gibiyim alazlar kesmiþ yolu
Bir çok þeyden sakýndým, dur gitme diyemedim
Kara kara bulutlar dönüp durdu baþýmda
Adýný sayýklarken hayalimde düþümde
Azrail mekan kurmuþ þu kanayan döþümde
Ölümlere yakýndým, dur gitme diyemedim
Avuçlarýmda yüzüm sinerken köþelerde
Tükendi umutlarým kayboldu neþelerde
Piþmanlýða yok fayda ahlarda keþkelerde
Zülfi yâre dokundum, dur gitme diyemedim
Kuþlarýn kanadýna takýldý hep düþlerim
Yoktur düzenim tadým bozuldu tüm iþlerim
Donakaldý yüzümde sevdiðin gülüþlerim
Aðlamaya çekindim, dur gitme diyemedim
Kara yazmýþ alnýma alýn yazýmý yazan
Geceler yangýn yeri yokluðun ise hazan
Ararken izlerini ben kepçe âlem kazan
Ne çok yanlýþ okundum, dur gitme diyemedim
Sen gideli deðiþti mevsimlerin tadý yok
Baharým kýþa döndü þok üstüne geldi þok
Saramaz ki tabipler, Sevim de der yaram çok
Galibe çok tekindim, dur gitme diyemedim
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.