Vaziyeti gördükçe bunlar insan mý dedim Yahu bitecek bu düþ mal mülk deðil ki kadim Þükür þimdiye kadar kendi rýzkýmý yedim Mevlâ’ya minnet duyup gözleri doyan yoktu
Yol alýrken kenarda bir dilenci belirdi Dalyan gibi yiðitti elden her iþ gelirdi O an dedim ki ya Rab þu kullarýn delirdi Yaptýðý o hataya haklý bir beyan yoktu
Birkaç adým sonrasý gördüm asýl dehþeti Küçücük kýz çocuðu elinde çöp poþeti Kimse anlamýyordu gözündeki vahþeti Acýyýp vicdanýna elini koyan yoktu
Hayat çirkinliðini fazlaca koruyordu Ýnsanlardaki telaþ zihnimi yoruyordu Yolun sonu haliyle kötüye varýyordu Mantýk öncesi gibi gerçeðe uyan yoktu
Daha fazla gitmeye edemedim cesaret Çünkü her þey zalimce çünkü her yer esaret Ýstersen bu davanda sonuna dek ýsrar et Yazýk, hakký bilip de batýldan cayan yoktu
Murat Gökçe Karsî 08.12.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.