Kimimiz yýlanlarla seviþirdik çocukluðumuzda,
Kýlçýklý ekin tarlalarýnda.
Kimimiz gül memelerle
Her gün bir baþka dadýnýn kollarýnda.
Bakýr tenli, eli nasýrlý ve yalýnayak kadýnlar bizim anamýzdý
Orak biçerlerdi yazýn cehennemi sýcaðýnda.
Biz kille yunup arýtýrdýk kirimizi
Odun ateþinden indirdiðimiz bir bakýr suda
Onlar ise el bebek gül bebek
Lavanta kokulu süt banyolarýnda
Kocaman bir yalandý
Aþka dair söylediklerimiz.
Herkes bize güvendi, inandý
Oysa hayatýmýzda hiç kumral olmadý, sarýþýn da
Düþlerimizle resmettiðimiz bir kurguydu sadece
Esmerle gizlice seviþmemiz.
Bizler yalan aþklarýmýzý þiirlerde yaþadýk
Yanýk türkülerde, þarkýlarda
Onlar Paris’te Roma’da Newyork’da
Beþ yýldýzlý otel odalarýnda
Kimimiz çok oburdu ve sayýlý günleri vardý
Öbür tarafta da ipek saçlý, deniz gözlü
Turunç memeli huriler
Bu taraftaki sabýkalardan aklanmak için
El açýp yalvardý
Yakardý
Kimimiz hiç yaþamadýk
Ne çocukluðumuzu, ne baharýmýzý, ne de yazýmýzý.
Geceleri sessizce yakarýp Yaradan’a
"Ne olur" dedik,;
-"Bize de bahþet artýk þu günahýmýzý"
Hiçbir imkan ve özgürlük yoktu elimizde
Mecburduk, koþulmuþtuk,
Unutulmuþtuk
Günahsýz ve dürüst yaþadýk
Onlar ise;
Kimin eli kimin cebinde.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.