Artýk aðlama su verdim aðaçlara aðaçlar büyüdü biz büyüdük ’Kefen beyazý’ bir kadýn geçerken ömrümüzden O’na bir harf baðýþla - yalnýz sen bilirsin - O’nun sesi yok.
Artýk aðlama ve aðlamasýn kuþlar (O’nun gözleri yok) Sussun diye kapatmýþtým bana bakmasýnlar diye çok yorgunum Sen düþ O’nun peþine Yere düþen ellerini tut O’nun düþleri yok...
Kýyýdaki Adam, Yüreði Elinde Bir Adam’a seslendi:
Eðer hala buradaysan ve asla gitmeyeceksen (Ne olur...)
Bir avuç þiirle gel büsbütün o aþklarla elindeki yüreðinle
Sarýþýn kadýnlarýn býraktýðý iz o acýyla biraz.
Buradayým.
Kýyýdayým.
Artýk aðlama ve O’nu sorma O öldü O’nu çok özledim Yosun yosun aðlarken sen anason kokularýyla yýkarken gözlerini Annemiz gelsin. (Ben gideceðim)
- Sen tut O’nun ellerinden Harf harf diz kalbimi içine O’na asla söyleme ve artýk Aðlama -
Erguvanlar yaþasýn diye Festikanlar öldü.
’ Kefen Beyazý’: Susku’nun renk sözlüðünden. Sosyal Medyada Paylaşın:
Önder Kızılkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.