Çalıkuşu
Karanlýða isyan var bu gece
Aþk akþam þairine son hazýrlamakta
Ay’ýn vuslatý kahýr ekseriyetini çaðýrmakta
Ay devrimin aslýný hazýrlamakta
Ne vazgecebilir gece ölüm den
Ölüm son deðil eðer olsa idi
Güneþ batmazdý ebedden
Ebed ise edep den
’Akþam yine akþam yine akþam’
Son yakýnmalarý bunlar
Aksam þairi cellatýn kendisi
Sor o günden sonra doðan çocuklarýn
Kaçýnýn adý cellat kaçýnýn adý þair þimdi
Güzel iklim deðiþikliði
Havanýn rengi, yaðmurun hasretlik esintisi
El vermeyen o beyaz güller
Çalý bülbülü dür bu alacanýn sesi
Ölüm sesi ölümün kendisi
Ölümün sesi bülbülün son nefesi
Boyuyor gülleri beyazdan kan kýrmýzýya
Akþam þairi ve kalemin mürekkepi
insaf yok þairde gülde
Yazýk etti Çalý bülbülü kendine
Yakýnmalardýr duyulan gecede
Ne fayda, feda edildiler öylece
Bilinmez ah’ýn sondan sonra ki ahvali
Hali edep den ebede mudavi
Çare yoktur bu seçime
Neylesin dili duasýza kalp er kiþi
Unutma beþer
duyduðunuz çalap deðil
Nefsin sesi
o ki yeni devinimlere gebe dir þimdi
Akar suyun Mucizesi
Altýn Örümcek ýsýrýðýnýn
Veya akrep sokmasýnýn belirtileri
Bunlar Münkirin nefs-i emelleri
Hakkýn sesi hakkýn sesi
Mehmedin iþi miskinlik etmektir þimdi
Görsede bilsede gerçek ile Zahir-i
Zahir olan bir milletin filizi
Akþam þairi ayýn kendisi
Çalý bülbülü yýldýz, sýrrý semevi
Cellat ile ay birlikmiydi
Belli devrim de bunlarýn çýkar iþi
Çalý bülbülü Çalý bülbülü görmezmisin
Emel ettiler seni
Bir gecede bir Nefeslik þiiri
Þiirin aslý olan Vuslat dýr belli
Çalap bilir gerçeði
O ki hakkýn tek sesi
Gül, þair, ay yazýk etti özüne
Ödül ölüm sonrasý cehennem geceleri
Merakýnýzý hissetmedim sanmayýn
Bu sonsuzluk belirteci..
Ne altýn örümcek ýsýrýðý
Ne de akrep zehirleri
Ne nefs-i emeldir nede Münkirin sesi
Ýþte budur çalapýn hikmeti
..
.Çalý bülbülü gül kavuþmuþlardýr
Ýlahi muþtuda buluþmuþlardýr,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aslan Sofi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.