simurg
saat,
yangýn göçü
birazdan kýyamet doðacak yaþamýn solduðu yerden
inziva sessizliðinde melekler gözü yaþlý bekletilmekte…
masumiyet,
yazgýsýnda daimi teslimiyet
kanatýrcasýna, kopartýlýrcasýna
diþ geçirilmiþ süt tepelerinde
prematüre günahlar emziriliyor
boðum boðum sokuluyor krallýðýnda akrep
güneþ, kasýklarýndan eritiliyor güne doðamadan
sorgusuzca, tek celsede ýþýðýndan asýlýyor ay
yakamozlar tek tek boðulup sürüklenirken ýslaklýðýnda,
ucubeler can buluyor kum örgülü habitatlarýnda
bilinçaltým,
dramý epik bir senfonide cýzýrtýlý nakarat
dengem,
tepe taklak ve gözü yaþlý sýratý düþlemekte
döl düþmeyen rahmin ironisinde düþük telaþýyým
eteklerime uzanan denizlerimden daðlarý sektirsem de,
önüm,
arkam,
saðým,
solum,
sudan kesilmiþ ganj kurusu
sobelenmek ise,
kýzgýn kum denizlerimde su buðusu
kývamýnda,
nabzýnda tutukluk yapmýþ yarýna bir sigara daha sararak
kýyamýnda,
dünü katlediyorum bugünden feyz alarak
dört yaným,
avlusunda saflarý tutulmayan duada cenaze
pabucu ters giydirilmiþ caddelerde seken adýmým
mahþeri yangýn oluyor baþýmý yasladýðým her omuz
dehlizlerime kol kanat olsa da zümrüd-ü anka,
küllerimde buz mavisi korlar besliyor yalnýzlýðým
göðümde,
mýzraklanan çiçek körlüðünde rengim
þakaðýmda,
sinsice ecelime biriken terim
dilim ki,
faili meçhul masallardaki piç yalnýzlýðý
kýblesinden ah-ý sürgün secdeyim belki,
abdestsiz bir giyotinin son nefesime bahþettiði cellat keskinliðiyim belki de
ve sen,
suyunda ateþ beslediðim
damýttýkça içimde harelenen,
belinden kavradýkça da tenimde parelenen aþk
aklým,
coðrafyanda harebe
kokun,
içimde sendeleyen kurþun
dudaðým,
pasýnda filizlenen su aðrýsý
inancým,
inançsýzlýðýmýn gölgesinde kayýp bir ülke
tütsülenmiþ ruhlarýn çýðlýklarýna inat
küllerimden bize doðmadan hemen önce
avuçlarýmda Tanrý biriktireceðim yangýnlarýma emanet…
ilhanaþýcýaralýkikibinonyedi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.