Vicdanýn mahkum etti mi seni yalnýzlýða… Piþman oldun mu bindiðinde arabaya? Düþündün mü beni, Ýstedin mi, Yýkmak ördüðün duvarý araya… Korkma söyle .
Okudun mu mektuplarýmý, Usulca sardýn mý resmimi , Battýmý yanýna yattýðýn yatak Ýçin titredi mi duyunca ismimi. Korkma söyle sevdiðim.
Bak geçti mevsim hazan. Dökülen yaprak gibi biziz savrulan Acý hatýrlardan baþka nedir ki kalan Bensiz ne kazandýn, nedir elde avuþta olan Söyle belkide af eder gönlüm seni. Seni deðilse de senden kalan seni.. Korkma Söyle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.