YOLUM YARALI
Hoyrat rüzgârlarda koptum kýrýldým
Yeþermeden solan dalým yaralý
Gonca diye kýzgýn lav’a sarýldým
Kanadým yaralý, kolum yaralý.
Kölesi olmuþum sonsuz hasretin
Hüznüyle yaþarken felçli gurbetin
Saplandým içine bir vahametin
Vuslata gidecek yolum yaralý.
Kurtuluþum olur diye kederden
Bir umut bekledim taze seherden
Ondan da vurgunu yedim her yerden
Saðým yaralýdýr, solum yaralý
Aþk içinde aþka gönül vereli
Çektim dünyalýktan ayaðý eli
Esiyor sazýma hep hazan yeli
Mýzrap, perde küskün, telim yaralý.
Yýkýlmaz tek Kale’m kaldý inancým
Türküm-Müslüman’ým budur kývancým
Sormayýn halimi bitmiyor sancým
Küfürle kesilmiþ yolum yaralý
Bahattin Kýzýlkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.