YOKLUĞUNU YAZIYORUM

Yokluðunu Yazýyorum
Sana yazýpta okumadýklarýný, þimdi baþkalarý okuyor
Ben yokluðunu, yokluðunda yok oluþumu
Acýmý, sýzýmý, korkularýmý,öfkemi,özlemimi,
Sana olan sevdamý yazýyorum ,
Onlar þiir yazýyorum sanýyor.
Övgüler alýyorum,onurlandýrýlýyorum.
Sevinemiyorum
Caným acýyor,içimi bir burukluk sarýyor,
Kýzýyorum sana, hatta kimi zaman sövüyorum
Sen attýn beni, bu yabancý kalabalýklara
Görmedin önemsemedin
Sevgimin deðerini bilmedin
Oysa ben senden sevmeni bile istemedim
Yanýnda yalnýz kalmaktý tek isteyim
Olmadý olduramadýn
Koskoca dünyana bir beni sýðdýramadýn
Yalnýz býraktýn yokluðunla
Bir baþýma uçurum ucunda

yokluðunu yazýyorum, þiir oluyor

Solyaným sýzlýyor
Buruk bir sevinç, yaralý bir gülüþ,
Sýrýtýyor meydanda
Solyaným kan aðlýyor, kimse bilmiyor
Yokluðun dirhem dirhem öldürüyor
Parça parça bölünüyorum
Sen bilmiyorsun
Kendi dünyanda, onlarcasýyla gülümserken
Ben senli dünyamýn sensiz sehrinde
Gün be gün tükeniyorum gidiþinle
Ne duyuyorsun ne görüyorsun
Nede neyse.
Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın: