Ana Kokusu
Ana kokusu ana kokusu
Onun gibi varmý doðrusu
Her çiçekte vardýr kokusu
Cennetten geliyor ölüm uykusu
Ana cennettir bana
Ana her þeydir inanana
Karnýnda var etti seni
Yaþama baðladý her þeyini
Ananýn kokusu unutulamaz
Binlerce kokunun içinden þaþmaz
Beni kucaðýnda büyüttü
Ve sonra kollarýyla yürüttü
Ana kokusu asla unutulamaz
Ýnsanýn aklýndan da asla çýkmaz
Her düþüncenin üstündedir ana
Son defa sarýldým yana yana
O zaman yanar evladýnýn ýzdýrabýna
Derler analar yarýmþardan dört yer
Hep yavrularýnýn dertleriyle eðleþirler
Ana gibi yar baðdat gibi diyar
Varsa söyleyin diyor bana yar
Aðlarsa yanlýzca anam aðlar
Biliyorum gerisi yalan aðlar
Ateþ düþtüðü yeri yakar
Ana baðrý yanarsa her yeri yýkar
Bir ana ölü yýlan doðurmuþ
Gitmiþ baþýna aðýt tutturmuþ
Ýþte bir yanda ana bir yanda Anadolu
Doðrudur hep anamýn yolu
Annem öleli on yýl oldu
Ne sesi nede kokusu unutuldu
Anam ne sesini ne kokusunu unutturdu
Ne anam unutuldu ne de kokusu duruldu
14.08.2015 Cuma
Samsun / Bafra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.