Aşk ve sevgi temizler!..
Deðmeyin benim yarama,
Her gün hüzün baðlarým,
Aþktan gülen var mýdýr?
Dokunsalar, bin aðlarým…
Geçen her gün harap,
Yinede yolu seçiyorum,
Aþkýn kokusunu aldým,
Ruha sarýldý geçiyorum…
Duygularýn isyaný var,
Dökülür göz yaþlarým,
Hazan mevsimi yaþar,
Parýltýsýz bu aþklarým…
Geçmiþe özlem duydum,
Yarýnlarým yitik benim,
Vefasýza demir atalý ben,
Sade kuru bir bedenim…
Aþk dediðin zora sokar,
Sonra bakar, seyreder,
Gölge düþürür hayatýna,
Gizi gizlemeye meyleder..
Düþtüm sevgilinin ardýna,
Ele dingin, bana rüzgarlý,
Yýldýzlý gecelerde uykusuz,
Ömrüm her dem efkarlý…
Garip kimseyim, gurbette,
Ondan baþka kimim var ki,
Dil de dualar, yol gözlerim,
Beni hangi gönül sarar ki…
Bir hava, bir ahenk nerede?
Benim neyim eksik kimden,
Mevsimimin balý zehirlidir,
Düzeltmek gelmez elimden…
Derin duygu, büyük özlem,
Aþk denen, nedir ki baþka ,
Yüzüne bakan, yere bakar,
Nasýl isabet, böyle bir aþka…
Aþk deyip de geçmeyelim ki,
Çok derinde, býrakýlan izler,
Lazým yüreklerin kir-pasýna,
Onu, aþk ve sevgi temizler…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.