AZ BUÇUK BEN KALDIM GERÝYE
Öyle söylenirim ki gözlerime
Yine bakar, yine aranýr caddelerde
Bir inat ki bitmez, dinmez fýrtýna
Sorsam ki bilmez yokluðunun arka bahçesi
Ýþitmez di duygularýnýn yapmacýk hali
Hep bir maðdur aðlar ýslanýr gökyüzü
Hep bir umut çöker kýrar dizlerini
Düþünürken özlemini, hasretini
zincirler bileklerimi
Sessizce bir serçe konar pencereme
Susturur sözlerimi.
Þahit olsaydý hayattan bir þey
Konuþur muydu yol kenarlarý?
Tenim terliyor, eriyordu ömrüm
Kim sarardý ki þimdi kim anlatýrdý
Bir çocuðun yanmýþ kollarýný.
Öyle kýzgýným ki içimde bir þeye
Yazarken ismini senin, ellerim
Söylerken dudaklarým titriyor
Az buçuk insan kaldý geriye
Onu da aldýlar gelmiyor.
Ýnsan derdi kadar bakarmýþ yüzüne
Derdi kadar atarmýþ adýmlarýný
Bir isim verseydim ki gözlerime
Kim silerdi avuçlarýmýn içiyle
Ölüp gitseydim bilmeseydim seni
Kahraman olsaydým keþke.
Öyle þaþýyorum ki yüreðime
Ýçinde dünyalar yanýyor, susmuyor
Kimi ateþten kaçýyor, sýcak geliyor
Yakýyor ellerini dokunulmuyor
Bizimki kavrulsa bile unutturmuyor.
Az buçuk ben kaldým geriye
Belki de biraz daha düþlerimle
Dokundukça öncesine
Yine iþtirak ediyor olmayan soluðu
Yine yokluyor renginin siyahi yokluðu
Beyhude sokaklarýn aþina yolcusu
Ýþte bendim o.
Konuþuyorum iþte kendi kendime
Az buçuk ben kaldým geriye.
..
AZ BUÇUK BEN KALDIM GERÝYE – Mert Zafer Cansever – (Mawish Þiirleri)