Zaman gelip geçiyor, artýk güneþ batmakta, Birgün gelip ayrýlýk, kapýmý çalmadan gel! Dostlarýn vedâlarý, derdime dert katmakta, Ömrümün sayfalarý, ne olur, dolmadan gel!
Hayâlin gözlerimde durur daðlardan yüce, Akþamýn sisi çöktü, bak görünüyor gece. Dilimde dolaþýyor hep adýn hece hece, Unutamam ki seni, ayrýlýk olmadan gel!
Sözlerin naðme naðme çýnlýyor kulaðýmda, Söyleyemediklerim, saklýdýr dudaðýmda. Hasret; sarý bir güldür, renk verir yanaðýmda, Söndü tek tek yýldýzlar, yeter, geç kalmadan gel!
Kor ateþ küllenmesin, sönmesin ocaðýmda, Özlem; yetim bir çocuk, aðlýyor kucaðýmda. Gözüm arýyor seni, her köþe bucaðýmda, Bahçemizde karanfil, gülümüz solmadan gel!
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.