Öyle afilli ve bolluk içinde geçmedi benim çocukluðum. Kim bilir? Belki de çocuk olmadan çýrak olduðumdan böyle kocaman ellerim Ve sýðmaz, Aðýr gelir avuç içlerinize...
Öyle tatil falan bilmem ben sessiz pazar günlerinden baþka. Kim bilir? Belki de çocuk olmadan büyümek zorunda olduðum için sýðmýyorum kocaman dediðiniz bu þuncaðýz faniye..
Öyle AVM falan bilmem ben, Þiþli’de Polat pasajý ve Topkapý daki bit pazarýndan baþka. Kim bilir? Belki de çocuk olmadan yetiþkin gibi yetiþemeyenlerin hayat telâþesine çakýldýðýndan bu kadar yabancý bakýþlarým þuursuz adýmlarýnýza. Donuk ve þaþkýn..
Öyle yapmacýk sevgi sözlerinden anlamam ben. Mektupla seviþen, mektupla gülüþen ve mektuplarla aðlaþan yüreklerin içinde büyüdü çocuk gözlerim. Kim bilir? Belki de bu yüzden az-alýyor Ve kim bilir? Belki de bu yüzden bir mavzer gibi parlýyor sevda naralarýnýz kulaklarýmda...
Öyle sadece üstünü örtene kadar timsah gözyaþlarý ile aðlayamam ben kayýplarýmýn ardýndan. Kim bilir? Belki de bu yüzden ayýplarýnýz çýrýlçýplak! Ve belki de bu yüzden batýyorsunuz yaþanmamýþ çocukluðuma sýzým sýzým..!
Ramak Kaldý / (Samim ÝÐDE) Sosyal Medyada Paylaşın:
Samim İĞDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.