AY IŞIĞI CANANIM...
...….................Aðýtlarým var sana Mezopotamya!
Mezopotamya suskun yalnýzlýðýna
Uçup gitti kelaynak kuþlarý sonsuzluða
Borut kokularý yaktý/kavurdu topraðý
Fýrat mavi akýþlara hasret gitti
Çocuklar koþup oynarken can Dicle’de
Kahrolasý çaylaklar üþüþtü
Saçlarý taranan gelinlerin gönlü küstü...
Amik ovasý hayal bile edilemez yasta
Bin yýllýk hesap yatar koynunda
Bir canan filizlenir kurþun yarasýnda
Medeniyet beþiði Urfa, Mardin ovasýnda
Kurbanlýk koyun muamelesi kýzlar
Tarihin dokularý silinir gökyüzünden
Feryatlar kan-gözyaþý akýtýr Diçle, Fýrat’tan!..
Ýçimde intikamlar yatar sürgünlerime
Yerim yurdum yakýlýp yýkýldý
Ben masum Türkmenim yaslý baþým
Aleviyim diye kestiler y/k/olumu
Arsýz itler özgürlük(!) çýðýrtkanlýðýnda
Çatlak, kýraç topraklara akýtýldý kaným
Mezopotamya’da katledildi ay ýþýðý cananým!
Zafer Direniþ
...
29 Kasým 2017 Perþembe 17:00 Lahey/nl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.