SENDİN O

Yudumlarken bir yaz akþamý
Semaverden tavþan kaný çayýmýzý
Gaz lambasýnýn titreyen ýþýðýnda
Sohbetimiz giderek koyulaþmýþtý
Biliyorduk ikimizde sohbet bahaneydi
Maksadýmýz ayný nefesi tatmaktý.

Kaçamak yapmýþ, tünemiþtik bir köþeye
Bir kalp yapmýþtým gayri ihtiyari
Fasulyelerle, çay masasýnýn üstüne
Ortasýnda ismimin baþ harfi
Cesaretim yoktu diðer harfi dizmeye
Sense diðer harfi bekliyordun heyecanla
Yanaklarýn al al olmuþtu
Kilitlenmiþti gözlerin son tanelere.

Tereddütle tek tek dizmiþtim taneleri
Gözlerinden cesaret alarak
Nefesimiz durmuþtu son taneyi koyarken
O ben miyim yoksa, demiþtin heyecanla
Bense baþýmý eðmiþtim sadece usulca
Dudaklarýmdan çýkmayan sözcükle alevlenen
Ýki damla yaþ, gözlerinden aþaðý akmýþtý
Ne olur suskunluðumu baðýþla
O gün, o sensin diyememiþtim.

Boyun eðmem gereken bir kaderdi bizi ayýran
Diyemezdim bir sözüm var, bir ömür beni baðlayan
Unutamadým bir ömür o iki damla gözyaþýný
O sendin, diyemedim yüreðimde bir uhde kaldý







Hikayesi:




*Gerçek bir platonik aþk hikayesinden esinlenmiþtir. Onun, hala o olduðunu bilmediði söylenir.

Sosyal Medyada Paylaşın: